عنوان وب‌سایت من

جمعه بیست و پنجم تیرماه ساعت 6:30 دقیقه صبح، جمعی از کوه نوردان استان چهارمحال و بختیاری و استان های دیگر مانند اصفهان و تهران برای بزرگداشت دکتر سعید بهاءلو پزشک تیم ملی و از کوه نوردان برجسته استان عزیزمان چهارمحال وبختیاری در پایکوه جهانبین کنار چشمه زنه گرد هم آمدند. پزشک کوه نورد برجسته استان (سعید بهاءلو) در آبان ماه سال 1387 به همراه تیم ملی کوه نوردی کشور برای صعود قله تیلی چوپیک از قله های 7000 متر به بالای کوههای هیمالیا به آنجا سفر کرد و هرگز برنگشت. میزبان این برنامه گروه کوه نوردی فراز شهرکرد و سر پرست آن قنبر فتح الهی بود. خانواده دکتر (پدر ومادر ، همسر وبردران وخواهر) نیز در این مراسم شرکت کرده بودند. در این برنامه پس از صرف صبحانه در ساعت 7:30 ابتدا احمد نجات مجری برنامه با قطعه شعری اعلام برنامه و مراسم بزرگداشت را آغاز کرد. سپس هادی فوقانی یکی از پیشکسوت های کوه نوردی و دوست و همنورد سعید از گروه کوه نوردی چکاد اصفهان قطعه شعری را ارایه کرد. آنگاه 2 مقاله یک صفحه ای در وصف پزشک کوه نورد عزیزمان خوانده شد و آنگاه قطعه ای آواز توسط علی شیخی خوانده شد که حاضران را بسیار تحت تاثیر قرار داد. در پایان مراسم سرپرست برنامه قنبر فتح الهی برنامه صعود و دست اندرکاران آن (راهنما ، جلودار، عقب دار ، مسئول فنی ، امداد رسان و غیره) را مشخص کرده و به آگاهی همنوردان رساند. بخش پایانی و اصلی برنامه بزرگداشت پزشک کوه نورد مهربان و خنده روی ما بالاروی از قله نای بود.

صعود قله نای : قله نای هفشجان با بلندی حدود 3300 متر (جی پی اس ارتفاع قله را بین 3290 تا 3315 متر نشان داده و نقشه های توپوگرافی ارتفاع این قله 3276 متر از سطح آبهای آزاد ذکر کرده اند) از جمله قله های مهم و مشهور جهانبین است که به تقریب در بخش مرکزی این کوهستان واقع گردیده است. ساعت 8:20 بیشتر همنوردان با خودرو ها از چشمه زنه تا نزدیک چشمه شعبان رفته و از آنجا در ساعت 8:30 کوهپیمایی آغاز گردید. مسیر از دره شمالی قله نای هفشجان بود. جهت کلی حرکت ما از جنوب غرب تا جنوب شرق بود. پس از حدود 2.5 ساعت در میان دره نا در جایی که دره باز می شود به چشمه کوچکی که معروف به چشمه نا است می رسیم. در اینجا برای اینکه همه همنوردان برسند نیم ساعتی استراحت می کنیم. ساعت حدود 11:30دوباره بالاروی شروع می شود. از اینجا به بعد شیب مسیر کم کم تند می گردد و جهت ما تا خط فراز اصلی کوهستان جهانبین بیشتر جنوب غربی می گردد. پس از 45 دقیقه به خط فراز اصلی رسیده و از اینجا شیب ملایم تر می گردد و جهت ما نیز به سوی جنوب شرق تغییر می کند . حدود ساعت 12:30 پیشروان گروه به قله می رسند. آخرین همنوردان نیز یک ساعت بعد به قله می رسند. بر روی قله عکس یادگاری گرفته شده و سرود ای ایران نیز خوانده می شود. قابل اشاره است پدر و همسر و چند تن از خانواده دکتر بهاءلو قله را صعود کردند همچنین پیرترین فرد که قله را صعود کرد 76 سال داشت و جوان ترین همنورد صعود کننده نیز 12 ساله بود. مسیر برگشت از یال شمال شرقی از کفت چغا سیاه بود. آخرین همنوردان در ساعت 18 به چشمه زنه رسیده و از آنجا به سوی شهرکرد حرکت کرده و برنامه با موفقیت به پایان رسید. تعداد کل افراد شرکت کننده در برنامه 230 نفر بود.      

 موقعیت : برای آگاهی از موقعیت کوه کلونچی بر روی آن را کلیک کنید. تاریخ اجرای برنامه روز پنج شنبه و جمعه هفدهم و هجدهم تیرماه هشتاد و نه – به همراه گروه کوه نوردی تارای اهواز- مسیر حرکت با خودرو از شهرکرد – سورشجان – فارسان – بابا حیدر - چلگرد – سد دوم – جایگاه کوچ نشینان (2 کیلومتر بعد از سد به طرف جنوب شرق) ساعت آغاز کوهپیمایی 8:30 از جایگاه کوچ نشینان (ارتفاع 2473 متر) از مسیر دامنه شمال شرقی کلونچی – ساعت 11:30 گردنه (3028 متر) بین دره کول خدنگ و دامنه شمال شرقی کلونچی – ساعت 14:30 دقیقه پناهگاه کلونچی (3517 – شب مانی در پناهگاه – حرکت از پناهگاه 5:15 –8:20 قله کلونچی فرعی (4185 متر) – فرود تا یخچال کول خدنگ (ارتفاع حدود 4000 متر) در زیر قله کلونچی 8:50 – قله کلونچی اصلی ساعت 10 صبح (جی پی اس ارتفاع قله را 2245 متر نشان داد در حالیکه منابع دیگر مانند نقشه های توپوگرافی ارتفاع این قله را 4221 متر زده اند)– برگشت به سوی قله کلونچی فرعی در ساعت 10:40 – قله کلونچی فرعی 12 – پناهگاه 14 – فرود از پناهگاه در ساعت 16 جایگاه کوچ نشینان در کنار جاده 18:30 – شهرکرد ساعت 21 - فاصله از چادرگاه کوچ نشینان تا گردنه 1.8 کیلومتر – از گردنه تا پناهگاه 1.9 کیلومتر – از پناهگاه تا قله کلونچی فرعی 3.6 کیلومتر – از کلونچی فرعی تا یخچال زیر قله در دره کول خدنگ 800 متر – از یخچال تا قله اصلی کلونچی یا کلونچین 1.4 کیلومتر در مجموع کل مسیر صعود و فرود (کوه پیمایی) حدود 19 کیلومتر. >

عزیزی مهربان و عاشق - همچون گلی زیبا و خوشبو – سفر کرد به بلند یهای جهان - گل ما  بر فراز قله تیلی چو پیک - پروانه ها گرداگرد آن چرخان – همه از محبت و عشق آن سیراب –  ناگهان طوفانی برپاشد – کولاک برف و بوران – سرمای سخت و جانفرسا – گل ما  پرپر  - پروانه ها گریان و سرگردان - عمر گل کوتاه اما پر بها – رهایی و پرواز بر فراز تیلی چو پیک زیباتر – به عشق ازادی  بر فراز کوهستان و سپس پایداری و یکی شدن با عشق.  

ما امروز در اینجا گرد هم آمده تا یاد دوستی عزیز و همنوردی خوب را گرامی بداریم . دکتر سعید بهاءلو پزشک تیم ملی کوه نوردی ایران و دوستی عزیز و کوه نوردی برجسته از دیار بلندیها یعنی استان عزیزمان چهارمحال و بختیاری ، کسی که بیشتر دوستان همنورد به نحوی از محبت ها و خصوصیات خوب اخلاقی ایشان بهره برده اند . نمی خواهم چون در میان ما نیست بزرگ نمایی کنم یا از ویژگیهای بارز ایشان همچون کمک های راهبردی به برخی گروه های کوه نوردی ، گسترش دانش پزشکی کوهستان و کمک های انساندوستانه  و غیره ایشان که برای بسیاری از ما روشن است سخن بگویم . بلکه می خواهم از ناگفته های بگویم که بعد از نزدیک به دو سال در خویش احساس می کنم. نمی دانم این چه احساسی است . با اینکه امروز در میان ما نیست. اما رابطه ای این جمع را به ایشان پیوند می دهد. خاطر ه ها شاید به تنهایی نتوانند این رابطه را بوجود آورند. وجه اشتراک ما در کوه رفتن نیز نمی تواند پاسخ دهنده کافی در این زمینه باشد. بی شک کار ها و خصوصیات خوب اخلاقی ایشان عامل مهمی در این رابطه می باشد. ولی من فکر می کنم آنچه این جمع را به سعید عزیز پیوند می دهد فراتر از اینها باشد. مهر و محبت به دیگران ، کمک های بشر دوستانه ، دوستداری محیط زیست ، اندیشه بر طبیعت شگرف خلقت، شناخت طبیعت کوهها ، آگاهی از ناشناخته های محیط پیرامون ، درهم آمیزی اندیشه و عمل ،  نگرانی از رنج انسانها و حتی دیگر موجودات زنده یا کوشش در به کمک گیری دانش پزشکی برای کاهش دردهای بشر ،  جستجوی آزادی بر فراز کوهستان ، تلاش برای دریافت حقیقت ناب هستی و غیره که دکتر کوه نورد ما در پی آنها بود همه توجه را به سوی این نکته رهنمون می سازد که تنها عشق می ماند و می تواند خارج از زمان و مکان نه تنها انسانها را بلکه کل اجزای جهان هستی را به هم پیوند دهد . به یقین عشق به پایداری زیست (نه جنگ و نه نابودی آن) که شاید فلسفه اصلی جهان بیکران باشد موهبتی است که تنها شایستگان کسانی که دیگران را از عشق ومحبت خویش سیراب می کنند از آن برخورد می باشند و همنورد عزیز ما از این عشق لبریز بود . و از اینرو عشق ومحبت همنورد عزیزما مهمترین عامل پیوند ما می باشد.  زیرا تنهاعشق است که خارج از مکان وزمان است و می تواند ما را در دو دنیای متفاوت به هم نزدیک کند. بنابراین برای ارتباط بهتر و گرامی داشت یاد و خاطر سعید عزیز در اینجا یک دقیقه سکوت می کنیم.

 

موقعیت : برای آگاهی از موقعیت قله کلونچی بر روی آن را کلیک کنید.

تاریخ اجرای برنامه روز چهارشنبه و پنج شنبه دوم وسوم تیرماه هشتاد و نه – به همراه گروه کوه نوردی منابع طبیعی شهرکرد و سازمان جنگل و مرتع کشور- مسیر حرکت با خودرو از شهرکرد – سودگان – دیمه – چلگرد – سد دوم – جایگاه کوچ نشینان (2 کیلومتر بعد از سد به طرف جنوب شرق) ساعت آغاز کوهپیمایی 15:6 از جایگاه کوچ نشینان (ارتفاع 2473 متر) از مسیر دامنه شمال شرقی کلونچی – ساعت 17:5 گردنه (3028 متر) بین دره کول خدنگ و دامنه شمال شرقی کلونچی – ساعت 19:25 دقیقه پناهگاه کلونچی (3517 متر) – شب مانی در پناهگاه – حرکت از پناهگاه 7:15 –9:20 قله کلونچی فرعی (4185 متر) – برگشت به پناهگاه 11:30 – حرکت از پناهگاه 12:55 – برگشت به جایگاه کوچ نشینان در کنار جاده 15:45 – فاصله از چادرگاه کوچ نشینان تا گردنه 1.8 کیلومتر – از گردنه تا پناهگاه 1.9 کیلومتر – از پناهگاه تا قله 3.6 کیلومتر – در مجموع کل مسیر کوه پیمایی حدود 7 کیلومتر.  

موقعیت : برای آگاهی از موقعیت کوه هفت چشمه بر روی آن را کلیک کنید.

تاریخ اجرای برنامه روز جمعه و شنبه چهارم وپنجم تیرماه هشتاد و نه – گروه کوه نوردی فراز شهرکرد - مسیر حرکت با خودرو از شهرکرد – ناغان – دوپلان – روستای سرتنگ محمود – ساعت آغاز کوهپیمایی 6:5 از روستای سرتنگ از مسیر تنگ حمزه – چشمه بلبل آب ماندن برای صبحانه در ساعت 8 به مدت یک ساعت – ساعت 10 چشمه پا سرقلعه – 11 چادرگاه بی بی – 12:15 سریال دره – 13:10 چهار تنگ – 13:50 سه تنگ – 14:5 چادرگاه زندی – 16:20 گود هفت چشمه – ناهار 1 ساعت و ده دقیقه – حرکت به سوی قله 17:40 – 19:30 قله هفت چشمه (4004 متر) – برگشت به گود 21:30 – شب مانی در گود – حرکت از گود 9:30 – برگشت به روستای سرتنگ 17:45 (2 ساعت توقف بین راه) . فاصله از روستای سرتنگ (ارتفاع 1760 متر) تا چشمه بلبل آب (2244 متر) 4.2 کیلومتر – از بلبل آب تا چشمه پاسرقلعه (2388 متر) 2.3 کیلومتر -  پاسرقلعه به چادرگاه بی بی (2759 متر) 1.6 کیلومتر- چادرگاه به سر یال دره (2922 متر) 2.1 کیلومتر – از سر یال تا گود (3385 متر) 7.1 کیلومتر – از گود تا قله 4.2 کیلومتر. در مجموع حدود 43 کیلومتر طول بالا روی و فرود بود.   

قله قنبر کش یکی از قله های مهم بخش شمال غرب زردکوه است. موقعیت این قله در N32 32.163 E49 56.706 واقع گردیده است. از نظر موقعیت عمومی قله قنبر کش در شمال غرب قله معروف هفت تنان و جنوب غرب منطقه چما قرار گرفته است. در شمال این قله دره حاج قلی کشیده شده که آبهای دامنه شمالی این بخش از زردکوه را به سوی شمال شرق می برد و در منطقه چما (جایی که سه شاخه آب مهم به هم پیوسته و یکی از شاخاب های اصلی رودخانه کوهرنگ را شکل می دهند) به آب چما می پیوند و رودخانه سرده یا سرکشان را تشکیل می دهد. ابتدای دره حاج قلی از چما به نام ساچما (نسای چما) یا تنگ غار یخی خوانده می شود. دراین بخش یخ برف ها در سال های پر بارش تا چندین سال می مانند و زیر آنها بر اثر گذر آب به صورت غار یخی در می آید. بر روی خط الراس اصلی کوهستان زردکوه از قله قنبر کش به سوی شمال غرب از ارتفاع زردکوه کمی کاسته می شود ، اما پهنای آن زیاد می گردد. در این بخش از زردکوه چندین خط الراس به هم نزدیک می گردد و در بین آنها دره های وسیع و باز با دشت های کوچک وجود ندارد. قله قنبر کش بر اساس نقشه های توپوگرافی 3970 متر از سطح آبهای آزاد ارتفاع دارد. اما جی پی اس ارتفاع این قله را 3991 متر نشان داد. سه قله فرعی به نسبت مهم در کنار قله قنبر کش وجود دارند که بلندترین آنها 3975 متر ارتفاع دارد.

گزارش بالاروی از قله قنبرکش:

روز پنج شنبه بیست و هشتم خرداد ماه هشتاد و نه، طبق برنامه گروه کوه نوردی فراز شهرکرد در ساعت 14 تعداد 19 نفر ( 9 نفر عضو 2 میهمان گروه ، 2 میهمان از گروه جهانبین ، 2 میهمان از گروه چکاد اصفهان و 1 دوست میهمان از شیراز) گرد هم آمدیم. حدود 14:15 از شهرکرد به سوی چلگرد بیرون زدیم. مسیر ما از جاده مرغملک - سودگان – دیمه – چلگرد و شیخ علیخان بود. در مجموع طول جاده از شهرکرد تا چما 120 کیلومتراست و حدود 14.6 کیلومتر آن خاکی می باشد. در ساعت 17:20 در چما از مینی بوس پیاده شدیم . چما به صورت پنجه آبرفتی کوچک و همواری است که جایگاه چندین چادر از کوچ نشینان بختیاری است. چند چشمه کوچک در این سطح وجود دارد که در برخی قسمت ها به صورت مرغزار چمنی درآمده است. به طور معمول کسانی که برای بازدید غار یخی ساچما می آیند به این محل می ایند و از سمت جنوب غرب چما وارد تنگ غار یخی می شوند. بهرحال پس از ربع ساعت کوهپیمایی ما شروع گردید. ابتدا به آب چما زده و از رودخانه گذر کردیم . سپس از راه پایکوبی در سمت غرب چما از یال شمال غرب تنگ ساچما (تنگ غار یخی – ابتدای دره حاج قلی ) بالا می رویم. این راه تا گردنه ای کوچک در ارتفاع 2925 متری بالا رفته و آنگاه پایین می رود و وارد دره حاج قلی می گردد. ما ساعت 18:40 به گردنه رسیده و از آنجا سرازیر شدیم. با اینکه هوا نیمه ابری و باد شدیدی در حال وزش بود . با این حال در در گردنه (چما به دره حاج قلی) سرعت باد بسیار شدیدتر بود. حدود 20 دقیقه پس از گردنه در ارتفاع حدود 2800 متری و حدود 50 متر بالاتر از کف رودخانه در زمین به نسبت هموار کوچکی برای شب مانی ماندیم. اب کف دره حاج قلی گل آلود بود و دو چشمه آب به نام آب سرده در طرف دیگر رودخانه است و چون اب رود در آن موقع از سال زیاد و سرعت شدیدی دارد ، گذر از رودخانه تنها از روی پل های یخ برفی امکان پذیر است. در صعودهای پیشین در زیر دست محل شب مانی یخ برف کف رودخانه را پوشانده بود. اما اگرچه در بلندیها برف بیشتر بود . اما در کف رودخانه یخ برف کمتر بود و حدود 200 متر پایین تر یک پل یخ برفی (درجایی که دره تنگتر می شد) بود و ما برای برداشت آب از چشمه از آن گذر کردیم.

صبح جمعه (29/3/89) ساعت 4:30 بیدار باش بود و ساعت 5 حرکت آغاز شد. ابتدا تا پل یخ برفی کنار رودخانه پایین رفته و سپس از سوی دیگر رودخانه حدود 200 متر از کنار رودخانه حرکت کرده و سپس از راه مالرو باریکی که از کنار چادر  یک خانواده از کوچ نشینان بختیاری (روبروی محل شب مانی) می گذشت ، عبور کرده و با یک بالا و پایین کوچک از دره به نسبت پر آبی گذر کرده و بر روی یال سمت راست این دره سوار شدیم. این دره از یخچال شمال قله قنبر کش آغاز می گردید واب آن  از دو چشمه به نسبت بزرگ و آب ذوب ناشی از برف ها تامین می گردید. مسیر ما تا یال از کنار رودخانه در راستای جنوب غرب بود و آنگاه به سوی جنوب تغییر کرده و از روی یال بالا می رفت. این یال نیز به یخچال شمالی قنبر کش می رسید. بر روی یال تا 100 متری زیر یخچال برف نبود اما در دره های پیرامون برف پایین تر بود. حدود ساعت 8 به چال نیم دایره قوسی شکل (مانند آمفی تاتر) که از نظر عمودی کشیده تر بود و خط فراز آن مضرسی و سوزنی شکل بود (یخچال قنبر کش) رسیدیم که بیشتر آن پوشیده از یخ برف بود. جی پی اس ارتفاع چال را 3508 متر نشان می دهد. صبحانه را در اینجا خورده و ساعت 9 دوباره کوهپیمایی شروع شد. از دامنه شمال غربی یخچال بالا رفته و تا نزدیک نیمه های یخچال شمالی قنبر کش از روی خط فراز بالا رفتیم. در ارتفاع حدود 3765 متری مسیر به صورت تروارسی از دامنه شمالی و شمال غربی قله قنبر کش به سمت غرب و جنوب غرب قله بالا می رود. حدود 150 متر آخر مسیر سنگی است و هوازدگی سنگها و ریزش انها کمی خطرناک است و بایستی با احتیاط بیشتر بالا رفت. بهرحال ما در ساعت 11:50 به قله رسییدیم. جی پی اس ارتفاع قله را 3991 متر نشان داد. از روی قله بسیاری از قله های زردکوه به ویژه هفت تنان در جنوب غرب و لورگا و چهل خشت در شمال غرب ، دره بازفت در غرب تا جنوب و کوههای ونگ و کرپوش و منطقه چما در شمال و شمال شرق نمایان بودند. پس از چند دقیقه استراحت از همان راه رفت به محل کمپ برگشتیم. ساعت 15 همه افراد تیم به محل شب مانی رسیدند. در ضمن خانواده کوچ نشین مستقر در طرف مقابل محل شب مانی با دوغ و آب سرد از ما پذیرایی کردند. پس از خوردن ناهار در ساعت 16 به سوی چما حرکت کرده و پس از یک ساعت به چما رسیدیم. ساعت 18 نیز از چما به طرف شهرکرد حرکت کرده و ساعت 20:20 به شهرکرد رسیدیم.  

طبق برنامه بهار گروه کوه نوردی فراز شهرکرد، جمعه بیست ویکم خرداد ماه بالاروی از قله درکولکی را داشتیم. قله درکولکی یکی از قله های بخش جنوب شرق کوه سالداران است. کوه سالداران از رشته کوههای مهم بخش مرکزی در نیمه شمالی استان چهارمحال و بختیاری است . این کوهستان از غرب شهر باباحیدر و شمال غرب شهر فارسان تا تنگ درکش ورکش در جنوب شهر جونقان و شمال شهر اردل کشیده شده است. بلندترین قله کوهستان سالداران 3645 متر از سطح آبهای آزاد ارتفاع دارد.  قله درکولکی که بین بسیاری از کوچ نشینان دهکردی این منطقه ناشناخته است و بین کوه نوردان نیز کمی اختلاف در موقعیت قله وجود دارد. برخی "درکولکی" را بلندترین قله جنوب شرقی کوهستان سالداران می دانند و عده ای دیگر دومین قله بلند به سوی شمال غرب در غرب روستای گوشه را درکولکی می نامند.

P>

بهرحال من که یکبار اولین قله را صعود کرده بودم ، تمایل بیشتری برای صعود دومین قله داشتم و سرپرست برنامه نیز نظرش موافق نظر گروه دوم بود. از اینرو جمعه ساعت 5:30 از شهرکرد به سوی روستای گوشه حرکت آغاز نمودیم. ساعت 6:45 دقیقه در ابتدای تنگ سوران پیاده شده و پس از ربع ساعت پیاده روی به سوی باغ سمت راست جاده در کنار چشمه ای برای صبحانه یک ساعت ماندیم. سپس از یال سمت راست تنگ سوران شروع به بالا روی کردیم . حدود 2 ساعت حرکت بر روی این یال ما را به گردنه بالای روستای گوشه (جنوب غرب روستا) در ارتفاع 2620 متری رساند. ما همین یال را به سوی اولین قله ادامه می دهیم. از ارتفاع حدود 2750 متری به چاله های به نسبت بزرگی میرسیم که تا قله وجود دارند. به نظر میرسد این چاله ها شکل خاصی از دولین ها هستند که در سنگ های آهکی بر اثر انحلال شکل می گیرند. در میان برخی از آنها برف مشاهده می گردد. اولین برف چال در ارتفاع 2840 متری است و ما در ساعت 11:17 دقیقه به آن رسیدیم. اولین قله به ارتفاع حدود 3020 متری را در ساعت 12:24 صعود کردیم . یال را به سوی دومین قله بلند بخش جنوب شرق سالداران ادامه می دهیم. از اولین قله ابتدا حدود 50 متر به سوی گردنه ای کوچک بین دره لاخرسان و تنگ غار پایین می رویم و انگاه از بین چاله هایی به صورت نیم دایره ای (مانند آمفی تئاتر) با یال پیرلمونی سنگی که در بین برخی از آنها یخ برف است ، گذر می کنیم. کوچ نشینان دهکردی برای برداشت و نگه داشتن بیشتر آب روی یکی از این یخ برف ها را با گون پوشانده اند ( اگرچه کار آنها برای نگه داری آب حیاتی است اما کندن این همه گون یک کار زد محیط زیستی است و این کار آنها سبب تغییر پوشش گیاهی منطقه و غالب شدن گونه های خار شده الست) . بهرحال در ساعت 14 بر روی قله می ایستم و پس از استراحت کوتاهی از کف دره غار پایین می آییم . ساعت 17 همگی در روستای گوشه هستیم و ناهار را در بیشه بیرون روستا می خوریم و ساعت 18:30 به سوی شهرکرد بر می گردیم.     

نزدیک به مرکز استان چهارمحال و بختیاری کوهستانی بلند با راستای غالب دیگر کوههای استان یعنی شمال غرب - جنوب شرق کشیده شده که مردم ساکن پیرامون آن را "کلار" می گویند. در واقع کوهستان کلار بخشی از کوههای مرکزی استان چهار محال و بختیاری است که از نظر جدید ترین تقسیم بندیهای جغرافیای سیاسی در شهرستان کیار قرار می گیرد. این کوهستان در لبه جنوبی یکسری چاله هایی منطبق بر زمین ساخت صفحه ای قرار گرفته است این چاله ها هم اکنون به صورت دریاچه ها و یا تالاب هایی نمایانند. از همه مهمتر دریاچه چغاخور است (البته در گذشته نه چندان دور این دریاچه به صورت تالابی با اکوسیستم بی مانندی بود ، اما هم اکنون به صورت دریاچه سد خاکی درامده است). در واقع کوهستان کلار به صورت رشته ای پیوسته از تنگ سولگان در شمال شرق شهر ناغان شروع شده و تا دشت و تالاب گندمان در جنوب شهر گندمان کشیده است. تنگ وستگان کلار را از کوهستان هزار دره جدا می کند.دره و رودخانه سبزکوه در جنوب و غرب این کوهستان قرار گرفته است و تالاب های سولگان و علی آباد این کوهستان را از کوه سوخته جدا می سازند.در شمال شرقی کلار نیز تالاب چغاخور و دره ای که آب چغاخور در آن جریان دارد موازی با جهت عمومی کوهستان کلار یعنی شمالغرب - جنوب شرق کشیده شده است.

با اینکه کوه "چرو" نیز جز رشته کوه کلار می باشد و می توان آن را از قله های کوهستان کلار دانست و حتی برخی از کوه نوردان به کوه چرو نیز کلار می گویند . با این حال قله اصلی کوه کلار در جنوب دریاچه سد چغاخور و جنوب غرب روستاهای اورگان و سیبک و شرق روستای چهار طاق واقع گردیده است. این قله 3833 متر از سطح آبهای آزاد ارتفاع دارد. قله چرو (3629 متر) در شرق تالاب گندمان و جنوب غرب شهر گندمان و روستاهای حسین آباد و کتک و قله هزار چال (3705 متر) نزدیک به بخش میانی این کوهستان و جنوب غرب شهر بلداجی و جنوب روستای سیبک از دیگر قله های کلار می باشند. 

سه شنبه این هفته (هجدهم خرداد هشتاد ونه) به منظور آشنا سازی تیم نیرو برای صعود سراسری آنها به کوه کلار به منطقه رفتیم. حرکت از شهرکرد حدود ساعت 4:45 دقیقه بود. پس از گذر از کنار دریاچه چغاخور وارد جاده سمت راست (جنوب) به سوی روستای سیبک شدیم. نرسیده به روستای اورگان جاده سیبک به سوی جنوب غرب (در سمت راست ما) می پیچد و بعد از ده دقیقه از روستای سیبک گذر کرده و از سمت جنوب شرق روستا وارد جاده خاکی به طرف تنگ سیاه می شویم. حدود ساعت 6 صبح در نزدیک چشمه سیبک یا گردوها در ابتدای تنگ سیاه (ارتفاع 2480 متر) از خورو پیاده شده و به سوی یال فرعی در شمال شرقی کوه کلار به راه می افتیم. این یال در نیمه غربی تنگ سیاه قبل از یال انتهایی غرب تنگ سیاه می باشد. پس از یک ساعت کوهپیمایی، بر روی ابتدای یال فرعی شمال شرقی کلار ( ارتفاع حدود 2750 متر ) برای صبحانه ماندیم. سپس به بالا روی خویش از روی یال ادامه دادیم. مسیر داری شیب متوسط تا کمی تند است و در برخی قسمت ها از بین صخره های کوچک و متوسط می گذرد. نزدیک به انتهای یال صخره های سنگی بیشتر می شوند اما از بین آنها راه باریکی بالا می رود و حدود 20 متر از مسیر شیب تند دارد و بایستی با احتیاط گذر کرد. حدود ساعت 9:30 به تختگاه کوچک و بسیار زیبای بالای یال می رسیم. بلندی اینجا حدود 3450 متر است و فاصله آن تا چشمه سیبک حدود 9.3 کیلومتر برآورد شده است. به نظر می رسد این تختگاه بر اثر شگستگی و فرو افتادن بخشی از یال بوجود آمده باشد. در این بخش اب ناشی از ذوب برف تازه جریان پیدا کرده و با لیوان می توان آب برداشت کرد. پس از چند دقیقه استراحت از دامنه جنوب غرب روبروی ما (یا شمال شرق قله سر تخت) بالا می رویم و یک ساعت بعد بر روی قله فرعی به نام سرتخت در طرف شمال شرق قله اصلی کلار قرار می گیریم. جی پی اس ارتفاع این قله را 3726 متر نشان می دهد. از اینجا به سمت قله ابتدا به سوی گردنه ای حدود 100 متر پایین می رود و سپس از روی خط الراس به سوی قله اصلی بالا می رویم . ساعت 11:25 بر روی قله قرار می گیریم. ارتفاع قله بر اساس جی پی اس 3833 متر است. پیش روی ما به طرف شمال دریاچه بسیار زیبای چغاخور و روستاهای پیرامون آن نمایان است. در این موقع ازسال (میانه خرداد) بخش زیادی از بالادست دره های دامنه شمالی کلار پوشیده از برف می باشند. بهرحال پس از چند دقیقه استراحت از همان مسیر رفت بر می گردیم. حدود ساعت 13 در تختگاه دامنه شمال شرقی کلار در کنار آب ذوب ناشی از برف که در این هنگام از روز چند برابر شده بود برای ناهار یک ساعتی توقف می کنیم. از آنجا تا چشمه سیبک دو ساعته پایین می آییم و ساعت 16 به سوی شهرکرد حرکت می کنیم . 

افزار کوه کینو و شرکت کوه اندیش سبز برگزار می کند :

 کوهپیمایی در دره هینکو و بالاروی از قله مرا پیک (6476 متر) در بین بلندترین کوههای جهان (هیمالایا) در کشور نپال .

 

برنامه سفر :

پیش نیاز :

برنامه صعود سه قله بلند ایران (دماوند – علم کوه و سبلان ) در تابستان .

اردوی آمادگی یک هفته ای خط الراس زردکوه 2 هفته قبل از حرکت.

 تاریخ دقیق سفر پس از مشخص شدن تیم روشن می گردد. هر گونه نظر و پیشنهادی در این زمینه را با تلفن 09137718405 یا ای میل fazbla@yahoo.com کورش بلالی پور در میان بگذارید.  

تو در آسمان ، ما در زمین ، چه نگاهی از آسمان داری به زمین

اگر چه فاصله هامان بیش از سال های نوری

اما در اندیشه بسیار نزدیک

ما به هوای تو ، می خواهیم به سوی آسمان کنیم نگاه

به یاد خاطره های خوب ، برای باور ماندگاری تو

یک با ر دیگر می رویم به کوه

شاید بر آن بالای بالاها

 قلب ها مان نزدیکتر ...

گروه کوهنوردی فراز شهرکرد برای بزرگداشت یاد و خاطره دکتر سعید بهاء لو پزشک کوهنورد برجسته استان چهارمحال و بختیاری قصد صعود کوه جهانبین (قله نای هفشجان به ارتفاع 3276 متر) را در تاریخ 25 تیرماه 89 دارد.

به همین منظور از همه همنوردان گروه ها و هیئت های کوه نوردی دعوت به عمل می آوریم در این برنامه شرکت نمایید.